Yazı tura?. Madeni Paraların Masalları ve Taşınabilir Sanatı | Sanat Müzesi tarafından | CMA Düşünür

Madeni Paraların Masalları ve Taşınabilir Sanatı

Amanda Mikolic, CMA Küratör Asistanı

Eski CMA direktörü Sherman E. Lee “Emery May’den biraz korkmadım” (1958–1983) Cleveland Sanat Müzesi’nde Mütevelli Heyeti başkanı olarak görev yapan ilk ve tek kadın olan müthiş Emery May Holden Norweb’den (1895–1984) bahsetti. Norweb yönetim kuruluna ilk olarak 1949’da katıldı ve 1962’den emekli olduğu ve fahri mütevelli heyeti haline geldiği 1971’e kadar yönetim kurulunu yönetti. O zamana kadar, Lee’nin korkusu büyük saygı ve dostluğa dönüşmüştü. Norweb’in mirasını görmek için müzenin kapısından içeri girmek yeterlidir. Hâlâ misafirleri ağırlayan Breuer Kanadı’nı inşa etmesi için cüretkar ve tartışmalı mimar Marcel Breuer’i işe almakta ısrar etti. yüzlerce galerilerde, Asya, Avrupa ve Kolomb öncesi ve İslam dünyasından tekstiller, çizimler, resimler ve heykeller de dahil olmak üzere, kendisinin ve kocasının bağışladığı nesneler sergileniyor.

Bununla birlikte, Norweb’in bir koleksiyoncu olarak yaşamının bir yönü, sanat dünyasında genellikle ilgi görmez: nümizmatik tutkusu veya madeni para çalışmaları. Madeni para dünyasının büyük kadını olarak bilinen (ve şeytani derecede sıkı bir pazarlık yürüten) Norweb, aynı zamanda New York’taki Amerikan Nümismatik Derneği’nin 1969’da atanan ilk kadın başkanıydı. Şans eseri CMA için, inatçı Sherman E. Lee’yi İngiliz altın sikkelerinin estetik kalitesi konusunda eğitti ve büyük koleksiyonunun bir kısmı şimdi müzede.

Babası ve büyükbabası Liberty Emery Holden (1833–1913) ve Albert Fairchild Holden (1866–1913) da madeni para koleksiyoncularıydı ve ilgilerini ona aktardılar. Norweb 10 yaşındayken hediye olarak Amerika Birleşik Devletleri’nden yarım sent aldı ve iki yıl sonra, 1908’de Scott Stamp & Coin Company’den ilk madeni para alımını 3,25 $ (bugün yaklaşık 95,00 $) karşılığında yaptı. iki haftalık harçlığı. Bu erken başlangıçtan itibaren inanılmaz derecede iyi bir madeni para dolabını bir araya getirdi; Amerika Birleşik Devletleri ve dünyadan şaşırtıcı 25.000 örnek içeriyordu.

Cleveland bu büyük holdinglerin sadece küçük bir kısmını almasına rağmen (toplamda 84 jeton), koleksiyona girenler özellikle sanatsal ilgileri için seçildi. Nümizmatik nitelikleri için önemli olan diğerleri, Amerikan Nümismatik Derneği ve Smithsonian Enstitüsü’ne gitti. Ailesindeki diğer madeni para meraklıları gibi, Mrs. Norweb de kendini, eninde sonunda kamu kurumlarına bağışlanacak ya da başkalarının zevk alacağı, çalışacağı ve kendi koleksiyonlarını paylaşacağı umuduyla satılacak madeni paraların bekçisi olarak görüyordu. 1984’te ölümünden kısa bir süre önce, “Onlarca yıldır madeni paraları seviyorum ve yüce lord onlar üzerinde beklediğimden daha uzun süre çalışmasına izin verdi” dedi.

Müzenin ilk kez 1963’te ödünç olarak sergilenen Norweb koleksiyonu, kronolojik boşluklarla iki bin yılı (MÖ 50 ila MS 1953) kapsayan bir dizi altın İngiliz sikkesinden oluşuyor. En önemli boşluklar, madeni para üretiminde altın yerine gümüş ve bakırın kullanıldığı 700 ile 1200’ler arasındadır. Buna rağmen, koleksiyon, metalde tasvir edilen çok sayıda tarihi temsil ediyor. Taşınabilir sanat olarak kabul edilen madeni para tasarımları, iktidardakiler tarafından özenle seçilmiş ve her yere taşınabilecek mesajlar iletilmiştir. Her yeni madeni para sayısında bir hikaye var.

CMA’nın Norweb madeni para koleksiyonunun hikayelerine dalalım.

Şeklinden dolayı yüzük parası olarak bilinen bronz, bakır veya altın sikkeler, antik dünyanın farklı bölgelerinde insanların servetlerini bir kolye gibi asarak takmalarını sağlamak için kullanıldı.

MÖ 57’de Julius Caesar (MÖ 100-44), egemenliğine direnen ve İngiltere’ye kaçan Galyalılar hakkında yazdı. Bu mülteciler yanlarında bozuk para getirdiler ve ayrıca vurmakveya boş bir metal diske bir görüntü bastırdı – metali kalıpların görüntüsüne dönüştürmek için kalıplara çekiçle vurulduğu günlerden gelen bir terim – yenileri. Bu örnekte, daha önceki madeni paralarda standart olan bir at figürü görülebilir, ancak sürekli taklit yoluyla, neredeyse soyut hale geldi. Tasarımın netliği ve keskinliği, yüksek kaliteli baskı tekniklerinin sonucudur.

Henry VIII, madeni paralarda kraliçelerinin baş harflerini kendisininkinin yanına koyan tek İngiliz kralıydı. Böylece, bu madalyonun ortasındaki H ve K harfleri Henry ve ilk karısı Aragonlu Katharine’i temsil eder. Evlilik 1533’te boşanmayla sona erdi, bu nedenle bu madeni para 1526 ile 1533 arasına tarihlenmelidir.

İskoçya’nın kolları, İngiltere ve İskoçya tahtının birliğini sağlayan I. James’in (d. 1566–d. 1625) saltanatı sırasında madeni paralarla tanıtıldı. İlginç bir şekilde, bir Fransız tasarımı olan zambak çiçeği, İngilizler, Philip ve Mary’nin (1554-1558) önceki saltanatı sırasında son Fransız mülkleri Calais’i kaybetmesine rağmen, hala ortaya çıkıyor.

Bu sikke üzerindeki büst Charles I’i (1600-1649); modaya olan ilgisiyle tanınan, popüler Van Dyke tarzı sakalı takıyor ve bir taca ek olarak geniş, dantel kenarlı bir yaka takıyor. Bunlar elle basılan son madeni paralardan bazılarıydı; yakında daha verimli bir mekanik süreç devreye girecekti. Bu yeni teknoloji tarafından üretilen madeni paraların taklit edilmesi daha zor olacaktır.

Bu örnek, yeni mekanik sürecin sonucudur. Boyut ve şekil olarak önceki baskılardan daha düzgün olan bu tür paralar, öğütülmüş para olarak bilinir. Vidalı pres daha önce Fransa’da 1506 gibi erken bir tarihte tanıtılmıştı, ancak ilk başta İngiltere’de tutmadı. Darphane işçileri geçimlerini tehdit ettiğini düşündüler ve buna direndiler. İngiltere’de dövülmüş madeni paraların sona ermesi 1695’e kadar sürecekti. İlk vidalı presler elle çalıştırıldı ve daha sonra su gücü ile çalışacak şekilde uyarlandı.

Çapı yaklaşık iki inç olan bu madeni para, İngiltere’de basılacak en büyük, en ağır altın sayısını temsil ediyor. İngiliz İç Savaşı kaynaklarının çoğunu talep ettiğinden, I. Charles’ın Oxford kolejlerinden ve destekçilerinden ödünç aldığı ve onları geri ödeyeceğine söz verdiği yerel altından yapıldı. Propaganda amaçlı kullanılan, bir tarafı Charles I’i bir kılıç ve zeytin dalı ile gösterir; diğerinde ise Protestanlığı, İngiltere yasalarını ve parlamentonun özgürlüğünü koruma sözü olan 1642 bildirisinin Latince bir yazıtı var.

Charles I bu savaşı kazanamayacaktı ve onun yenilgisiyle krallık kısaca ortadan kaldırıldı. Vurulan yeni madeni paralarda bir kral veya kraliçe değil, onun yerine I. Charles’a karşı orduları yöneten İngiliz general Oliver Cromwell vardı. İngiltere’nin Koruyucu Lordu seçildi ve 1658’deki ölümüne kadar iktidarda kaldı. Bir tarafında taç giymiş olarak gösteriliyor. bir defne çelengi ile. Diğerinde ise “Barış savaşla aranır” olarak tercüme edilebilecek Latince bir yazıt vardır.

King George III (1738-1820), yeni darphanesinde en son buhar teknolojisini uygulayarak daha karmaşık ve karmaşık tasarımlara izin verdi. Burada, geri kalanı omuzlarına dökülürken, kısmen bir kurdele ile arkaya bağlanmış uzun saç bukleleri ile gösterilmiştir. Tersi armasını gösterir. Bu madeni paranın basıldığı yıl boyunca, 1773, Boston’daki kolonistler üç İngiliz gemisine baskın düzenlediler ve limana birkaç yüz sandık çay attılar. Kısa bir süre sonra, 1776’da Amerikan kolonileri bağımsızlıklarını ilan ettiler.

İtalyan oymacı Benedetto Pistrucci (1784-1855), St. George ve ejderhayı betimleyen etkileyici bir minyatür yaratmasının ardından III. George döneminde kraliyet darphanesinde çalışmak üzere davet edildi. Daha sonraki tasarımı, küçük değişikliklerle, bir yüzyıldan fazla bir süre boyunca George IV, George V, George VI, Edward VII ve Victoria dahil olmak üzere diğer hükümdarlarla kullanılmaya devam etti. Ancak, kral Pistrucci’den portresini tersi için yapmasını istediğinde, III. Pistrucci, bir başkasının çalışmasını kopyalamanın onuruna yakışmayacağına inandığı için reddetti. Başka bir oymacı, JB Merlen, iş için işe alındı.

1887, Kraliçe Victoria’nın (1819-1901) saltanatının 50. yıldönümüydü ve Altın Jübile olarak biliniyordu. O yıl basılan bu madeni para bu nedenle “Jübile Başı” olarak biliniyordu. Tasarım, kraliyet ailesi için sık sık çalışan bir heykeltıraş olan Sir Joseph Boehm, RA’ya aittir. Victoria’nın portresi, minik tacın kraliçeyi komik gösterdiği söylendiği için küçük bir fırtınaya neden oldu. Kraliçenin tasarımı beğenmediği söylense de, tam boy tacı çok ağır bulmaya başladığında aslında bu tip küçük bir taç takmıştı.

Madeni paraların sanatsal değeri genellikle göz ardı edilir, ancak küçük biçimlerinin zorlukları ve sınırlamaları yetenekli zanaatkarların becerisini gerektiriyordu. Kraliyet Darphanesi’nde çalışanlar çok uzaklardan geldi ve tasarımları İngiltere tarihini yansıtıyor. Emery May Norweb bir keresinde şöyle demişti:

Sikkeleri etkileyen aşk ve nefret, savaş ve barış hikayelerine devam etmek büyük bir cezbedicidir, ancak ne zaman ne de mekan vardır. Bu kısa giriş, birilerini tarihi madeni paralara yansıdığı gibi okumaya teşvik ederse, uykusuz geceler ve uyarıcı düşünceler geçireceklerdir.

Bu paraları bulun Koleksiyon Çevrimiçi 196 kişiyle birlikte “madeni para” anahtar kelimesini ararken. Ne toplamayı seversin?