Ocak ayının sonu ve arazisinde yürüyoruz, kazma malzeme yığınları, kazı çalışmaları ve soğuk topraktan iş parçaları, kompost elementleri her yerde onun önemli traktör koleksiyonu, 40’lı yıllarda tasarlanmış araçlar ve arabalar arasında yürüyoruz. 90’lara kadar; ‘hepsi çalışıyor.’
Maya Tounta orada fotoğraf çekiyor ve metalofon çalıyor. Birlikte gittik.
Nikaia’da parlak güneşli bir gün, diğer her yer kötü bir kar fırtınasıyla çarpıyor.
Thanassis Totsikas ile ikinci karşılaşmam on beş yıl kesintiye uğradı. İlk kez evinden çok uzakta değildi, bir masanın üzerinde, ‘bizim için özel olarak öldürülen’ katledilmiş bir keçinin cesedinin etrafında oturuyordu.
Kişi ona yöneldiğinde, işler fedakarlığa dönüşür.
Kentsel ve pastoral arasında bölünmüş bir varoluş, yaşamın maddiliğinin psikolojisinin derinliklerinde, eseri esasen ev içilik ve enerjinin, ruh halinin, ruhun forma, yapıya, yaşama dönüşümü ile ilgileniyor.
Kişi ve yaptığı şey hakkında temel bir şey var. Şeyler mağara gibi veya uzak gelecekten gelebilir.
Ateşi, onunla oynamayı, metalleri eritip kaynatmayı, binaları düşünmeyi, nasıl yapılacağını, nasıl onarılacağını, eski dünyaya ait bir tür tamirciyi sever.
Rüzgârı, ışığı ve cisimlerin dokunduklarında yarattıkları sesi o yaratır. Felsefi oyun zamanı.
Çağdaş (değil) olmasına rağmen.
Toprağın içine iyice yerleşmiş bir grup metalik boru vardı, inci Miami araba tanlarını bozuyor, bunların çoğu; ve paslanmış.
Sonra beton eve geri döndük, kendi yaptığı motorların beklediği ve bizi tüm tehlikelerden korumak için bıçaklar ve bıçaklar yaptı; onlar yaptı.
Pas ve mermer, kil ve ahşap ile karıştırılmış fluo tonları, çürüyen yumurta kabukları, portakal kabukları ve toprak onun indeksidir. Ve ateş, nefes ve yaptıkları ışık; doğada adam, insan ve doğa, el ele tutuşuyor. Metal, ses, ateş ve ruhtan oluşan bir dizin.
Kötü ruhlar uzak tutulmalıdır. Fuşyanın sesi ve sarının, metalin metal üzerine sesi onları evden uzaklaştırır.
Onun gibi biriyle tanıştığınızda, sanki son yakınmış gibi geliyor, bir ağıt derler ve üzerinde isimlerinin yazılı olduğu bir mermer parçası belirir. Sen merak et.
“Bu bir mezar taşı değil, üzerinde adımın yazılı olduğu bir mermer parçası.”
Pan’ın vücudunda bir genç.
Pan bir genç mi?
Sarı bir tül, küller ve sonsuz çizimlerle çevrili mermer ve topraktan yapılmış sığınağının içindeki yatağında oturuyor. Uzaklardaki bir krallığın hükümdarı, her gün çiçek çiziyor, hava durumunu ve diğer olayları izliyor.
Atina’ya beyaz bir tünelden geri döndüğümüzde geriye ses, ayna, floresan ve metal kalmıştı. Tılsımlarımızın hâlâ içerdiği alevlerin sıcaklığı.
Gömülü flütleri temizlendi.
Yukarıya doğru duruyorlar ve onları kullanmanızı bekliyorlar. Her biri farklı şarkı söylüyor, denizden gelen mermiler gibi, asla aynı ses değil.
Deri ceketi çamurla kaplı ve yumuşak üstleri bıçaklar ve keskin bıçaklarla süslenmiş.
Yaşamakla yaşamamak arasındaki mesafe çok küçük, hatırlatıyor bize bıçak.
Güçlü ve korkmuş, dış ve iç yaşamlarımız arasında bölünmüş durumdayız.
de Rodeo Pire, Pire
24 Eylül 2022’ye kadar
Kaynak : https://www.moussemagazine.it/magazine/thanasis-totsikas-rodeo-piraeus-2022