Siyah Beyaz Direnç. Boncukları Yaratan Bir Spot Işığı… | Sanat Müzesi tarafından | CMA Düşünür | Mart, 2022

“Siyah Piksel” Yaratan Boncuklar Üzerine Bir Spot Işığı

Sanatçı Felandus Thames ile CMA Küratörü Key Jo Lee tarafından

Akımlar ve Takımyıldızlar: Odaktaki Siyah Sanat Siyah diasporasının 19 sanatçısı tarafından Siyah sanatsal üretim anlayışını genişletmek için bir araya getirilen, Siyah sanatı ve sanatçıları sanatın yaşamla ilgisi hakkında bir sohbetin merkezine yerleştiren ve sanatın yaşamla ilişkisine yeni bir ışık tutan 19 sanatçı tarafından yaratılan 25 benzersiz esere yer veriyor. CMA’nın kalıcı koleksiyonu.

Hedeflerinden biri Akımlar ve Takımyıldızlar: Odaktaki Siyah Sanat paylaşılan temalara dayalı olarak bölümler arasında ve bölümler arasında çoklu bağlantı katmanları göstermektir. Ancak duvar metnine ayrılan boşlukta her nüansı sunmak mümkün olmadığı için “Siyah Beyazda Direnç” temalı bölüme odaklanacağız. Sergide Jack Whitten’in büyük ölçekli monokromatik soyutlaması, ben (1977), Felandus Thames’in Şüpheli Kökenlerin Afrika Kralı (2022), Rodney King’in dört Los Angeles polis memuru tarafından dövüldükten sonra 1990’ların siyah-beyaz fotoğrafının karmaşık boncuklu bir reprodüksiyonu.

Çalışmaları ilk bakışta belirgin şekilde farklı görünse de, biri tamamen soyut, diğeri temel olarak figüratif, Felandus Thames, Jack Whitten’ı en büyük etkilerinden biri olarak sayar. Whitten’in “özne olarak ‘resmi’ olanın ötesine geçen…konuyu ele alan soyut resim” üretme arzusunun yanı sıra onlarca yıllık derinlemesine stüdyo notları tutma pratiği, Thames’in meşguliyetini körükledi.[1]

Jack Whitten’in Ocak 2018’deki ölümünden hemen önce, Hauser & Wirth galerisi, sanatçının günlük girişlerinin tam bir koleksiyonunu yayınladı. Jack Whitten: Odunluktan Notlar. Başlık, Whitten’in Mart 2009’daki yazılı beyanından alınmıştır: “BU TARİHTEN SONRA STÜDYO GÜNLÜĞÜM AHŞAPTAN NOTLAR OLARAK BİLİNECEKTİR.” İçinde Whitten, 1960’larda başlayan sanatsal pratiğini anlatıyor. Whitten’in dergilerinde açıklandığı gibi sanat teorilerinin pratik uygulamalarına yaptığı yatırım, Thames’in şu ifadesiyle doğrudan ilişkilidir: [artists] teorisyenlerden gelen, fikirlerin pratik uygulamasıdır.[2] Serginin duvar metni, Thames’in çalışmasının Whitten’ınkiyle olan ilişkilerinden birkaçını açıklarken, her zaman bilinmesi gereken daha çok şey vardır.

Aşağıda, daha fazla içgörü için Thames’e çalışmaları hakkında sorduğum üç soru var. Umarım aşağıdakiler, bir sanatçının eserinin bir başkasının eserini nasıl doğrudan etkilediğini daha ayrıntılı olarak göstererek, sanat eserlerinin içinde ve arasında mevcut olan “fikirler evrenini” aydınlatacaktır.[3]

İşinizde saç boncukları kullanmanıza ne ilham verdi? Sizin için neyi ifade ediyorlar?

Saç boncukları kullanma dürtüsü, ilk yaratıcı dürtülerime geri dönme arzusuyla birleşiyor. Benim için bu, görüntülerin nasıl işlediğine dair bir keşif ve güçle ilişkileri üzerine bir meditasyon. Kamerayı ve onun yarattığı eseri (fotoğraf) erkek bakışının bir uzantısı ve güçle bağlantılı olarak görüyorum. Figürasyonu ve portreyi pratiğime yeniden dahil etmeye çalışırken, boncukları “Siyah Piksel” olarak uyguluyorum ve onları bakışı silmek veya olumsuzlamak için kullanıyorum.

Küratöryel Not: Benim gözümde, Thames’in pikselli görüntüsü doğrudan Whitten’ın alacalı yüzeyleriyle de konuşuyor, bu da bana görüntünün bozulduğu ve bozulduğu statik bir televizyonu hatırlatıyor.

Jack Whitten’ın eseri sizin eserinizi nasıl bilgilendiriyor? Şüpheli Kökenlerin Afrika Kralı?

Kavramsal bir ressam olarak, “Monolit Resimleri”, onlarla ilk karşılaştığımdan beri pratiğimi çok etkiledi. Yüzey gerilimine yaklaşımıyla özellikle ilgileniyorum. Karantinanın başlangıcında, Jack Whitten’ın uygulaması hakkında birkaç kitap edindim. Odunluktan Notlar ve stüdyo notlarına ve sanatsal yolculuğunun kronolojisine aşık oldu. Kısa bir süre sonra başka bir müze sergisine katılmam istendi, Kirli Güney: Çağdaş Sanat, Maddi Kültür ve Sonik Dürtüşu anda Crystal Bridges sanat müzesinde sergilenen ve Whitten’in Terry Adkins için yaptığı resmin yer aldığı, Siyah Monolit, VI Maske (2014) işime yakın, sadece asılı (2014).

Küratöryel Not: Benim gibi küratörleri Kirli Güney Whitten ve Thames arasındaki bağlantıyı görün. Thames bir baskı üretti Şüpheli Kökenlerin Afrika Kralı Özellikle için Akıntılar ve Takımyıldızlar ve ölçeğine doğrudan yanıt olarak ben.

Neden konu olarak Rodney King’i seçtiniz ve işi yürütmek için bu özel tekniği seçtiniz?

Bu kompozisyonu seri bir parça olarak görüyorum. Benim için Rodney King, hayatlarının gidişatını polis vahşeti ile değiştirmiş sayısız diğer siyah adamın vekili. Bu biraz ulvi görünebilir, ancak ben bedeni bir travma alanı olarak değil, bir soyutlama olarak silmeye veya yeniden tasavvur etmeye çalışıyorum.

Key Jo Lee’den Son Düşünceler

İki sanatçının ortak bir güney kökleri olabilir, ancak Thames’in yanıtları, sergide öğrenebileceğiniz bilgilerin ötesinde bağlantıları ortaya koyuyor. Boncuklar ve “Siyah piksel” kavramı, bakışlarımızı bulanıklaştırmak veya çarpıtmak ve kolay varsayımları, kolay duyguları ve kolay işten çıkarmaları bozmak için kullanılır. Whitten’in pratiği, Thames’in pratiğini doğrudan etkilemiştir. Şüpheli Kökenlerin Afrika Kralı Figürasyon ve soyutlama arasındaki boşlukta geziniyor ve King’in imajının, yaşamının ve mirasının toplumsal travmadan daha fazlasını ifade etmesine izin veriyor. Bunun yerine, Thames’in yeniden şekillenmesi yoluyla, imajı, bakışı inkar etme olasılığını temsil eder.

Thames’in bedeni bir soyutlama olarak hayal etme arzusu ve Whitten’in soyutlamalarının doğrudan, etli veya başka bir konu ile ilişki kurma arzusu, sanatsal pratikleri arasında Janus benzeri bir bağ oluşturur.

Umarım sanatçı yanıtları ve küratöryel notların birleşimi, size, bu sergideki çalışmaların her birinde bulunabilecek birçok olası bağlantı hakkında daha iyi bir fikir verir. Akıntılar ve Takımyıldızlar ve daha derine bakmanız için size ilham veriyor.