Sanatta Barbie’nin Karmaşık Mirası

Yönetmen Greta Gerwig’in merakla beklenen filmi Barbie (2023) resmen vuruldu tiyatrolar bugün, 21 Temmuz. Oyuncak üreticisi Mattel tahmini olarak 145 milyon dolar filmi yapmak ve 100 milyon dolar pazarlamak ve Barbie kadar brüt olabilir 500 milyon dolar – aktörler ve senaristler daha iyi ücret ve çalışma koşulları için uzun süreli grevlerini sürdürürken.

Hollywood’un çalışanlarına yaklaşımı, Mattel’in yeni filmini çevreleyen ve büyük ölçüde filmin kapsamlı pazarlama kampanyası tarafından teşvik edilen iyimser – ve çok pembe – kültürel anıyla çelişiyor: Heyecanlı hayranlar Barbie temalı partiler veriyor ve İnternet memlerle dolu. Ancak Gerwig Barbie’yi ele geçirmeden çok önce, görsel sanatçılar cinsiyet rollerini, vücut beklentilerini ve kadın cinselliğini çevreleyen çifte standartları sorgulamak için bebeği birleştiriyor, eleştiriyor ve yeniden hayal ediyorlardı.

Barbie sonsuza kadar 19 yaşında, kalıplanmış plastik yüzü onu koruyor yerçekimi kuvvetlerinden ve yavaşlayan kollajen üretiminden. Sanatçı Nancy Burson, 1994 tarihli “Yaşlı Barbie” adlı çalışmasında, bebeğin yüzündeki yılları toplamak için sözde “yaşlanma makinesini” kullandı – yaratılmasına yardım etti. başlıklı bir kitap için sipariş üzerine Polaroid Spectra fotoğrafını yaptı. Barbie Sanatı (1994). Burson’ın imajı reddedildi.

Sanatçı, “Dehşete kapıldılar” dedi hiperalerjik. “Mattel’in önde gelen yöneticilerinden biri, ‘Hayır, bu asla olmayacak’ diyordu.” İronik bir şekilde, Burson’ın yaş makinesi Barbie ile gerçekten iyi oynadı. Bebek, ustalıkla yapılmış göz kalemini koruyor. Mükemmel şekilde koparılmış kaşları, akıllıca şüpheci iki kemere işaret ediyor. Gülümseme çizgileri ve kaz ayakları da var, iyi yaşanmış bir hayatın evrensel izleri.

Ret, Mattel’in bir sanatçının Barbie’nin resmini kullanmasını ilk kez onaylamaması değildi. 1999’da şirket, bebeği ev aletlerinin içinde ve çevresinde gösteren 78 fotoğraflık serisi nedeniyle sanatçı Tom Forsythe’a dava açtı. içermek “Barbie Enchiladas” (1997) için bir fondü tenceresinde ve tortillalara sarılmış ve bir güveç kabında salsa ile kaplanmış. bu dava Barbie ve imajına kültürel eleştiri hizmetinde başvurulduğu için Forsythe’ın fotoğraflarının adil kullanım oluşturup oluşturmadığı sorusuna dayanıyordu.

Forsythe, “Fotoğrafların gerçekten ‘kaba tüketicilik’ diyen bir şeye ihtiyacı olduğunu düşündüm ve bana göre bu Barbie,” dedi. New York Times 2004’te. Nihayetinde, salsa kaplı Barbie’ler galip geldi: Aşçı Barbie’lerin pek olası değildi içermek mahkeme, “Mattel’in pazarlarındaki veya Mattel’in lisans sahiplerinin pazarlarındaki ürünlerin ikamesi” olduğuna karar verdi ve Mattel’in ödemesine karar verildi 1,8 milyon dolar sanatçının yasal ücretlerinde.

2005 yılında küratör Leonie Bradbury, Massachusetts’teki Montserrat College of Art’ta Forsythe’ın birkaç resmini içeren bir Barbie gösterisi düzenledi. Bradbury, “Sanat olarak Barbie ile ilgilenmemin bir nedeni, Utah fotoğrafçısı Tom Forsythe’nin Mattell’in aleyhine açtığı davayı kazandığı 2001 yılına kadar, bu tür sanat eserlerinin yasa dışı kabul edilmesiydi ki bu benim için ilgi çekici bir kavramdı” dedi. hiperalerjik. Dava, sanatçıların Barbie’yi kültürel eleştiri için bir sembol olarak kullanmaları için yasal bir kapı açmıştı.

Sanatçı Ghada Amer, 2004 tarihli “Barbie Ken’i Seviyor, Ken Barbie’yi Seviyor” adlı çalışmasında, enstalasyonun başlığını oluşturan cümleleri içeren iki takım elbise bastırdı. Kıyafetlerin her ikisi de tulumdur – geleneksel kadın ve erkek kıyafetlerine atıfta bulunacak etek, topuklu ayakkabı veya takım elbise ceketi olmadığı için cinsiyet olmadan var olması gereken giysiler. Yine de kimin kime ait olduğu belli. Amer, Barbie’nin vücut orantılarını kostümüne aktararak vücudunun abartılı oranlarını daha da şaşırtıcı hale getirdi.

Diğer sanatçılar, her yerde bulunan bebeği fiziksel olarak günlük yaşamın heykelsi temsillerine dahil ettiler. Cincinnati’nin Weston Sanat Galerisi’ndeki 2021–2022 sergisinde Barbie O’dur/Ben: Karantina Sırasında Siyah Kadınların Bir Yansıması, sanatçı Kandice Odister, pandeminin en yoğun olduğu dönemde kendisine ilham veren gerçek hayattaki kadınları tasvir etmek için Barbie’leri kullandı. Sergi, günlük hayattan sahneleri tasvir eden bir dizi stilize portre ve karmaşık diyorama içeriyordu. Bir Barbie Zoom aramasında oturuyor; bir başkası Lysol mendillerini bakkaliyeyle doldurulmuş iki kese kağıdının üzerinde tutuyor. “Voice Over Queen (Tori Wilkins)” (2021) filminde bir Barbie, bir COVID dönemi halka ışığının zaman damgalı parlaklığıyla aydınlatılmış bir TikTok videosu çekiyor gibi görünüyor. Gösteri aynı zamanda küçük çocuklar için Siyah oyuncak bebeklerin karşılaştırmalı eksikliğine dikkat çekiyor, bu fikir Betye Saar’ın 2021’deki bir sergisinde de keşfedildi. siyah oyuncak bebek blues.

2007 yılında, sanatçı Rachel Harrison başlıklı bir sergi sundu. Beagle’ın Yolculuğu, Charles Darwin’i dünya çapında dolaşan geminin adına atıfta bulunarak. 57 fotoğraflık seri, sanatçının bir heykel anketi oluşturmak için kendi keşif gezisini yansıtan görünüşte rastgele bir görüntü seçkisi (mankenler ve Gertrude Stein’ın bronz bir heykeli dahil) sunuyor. Bir görselde Barbie kapüşonlu bir kürk manto giyiyor: Bu, bebeği gerçek bir insanmış gibi gösteren yakın plan bir portre. Dağınık saçlar alnını gıdıklıyor ve gözlerinde parıldayan göz farı tozları var. Harrison bebeği insanlaştırdı ama sonuçta Barbie, yanında sergilenen diğer sanat eserleri kadar hareketsiz ve kalıcı olan başka bir heykel biçimi.

Tıpkı Burson’ın “Yaşlı Barbie”siyle yaptığı gibi, sanatçı EV Day de bebeğin ebedi gençliği kavramını araştırıyor. Day, 2001’den beri başlıklı bir dizi yarattı. Mumyalanmış Barbie’ler Batı toplumunun abartılı ve fantastik hale gelecek kadar cinselleştirilmiş kadınlara yönelik takıntısına bir yorum olarak görüyor. Day, Barbie’nin vücudu örtülüyken, Barbie ile Venüs ve Afrodit’e kadar uzanan uzun bir mitolojik kadın dizisi arasında bir karşılaştırma yapmayı umuyor. Işıltılı keten ve balmumuna sarılı Barbie, insanlıktan çıkarılmış ve çağdaş toplum tarafından teşhir edilmiş bir başka antik çağ kalıntısı haline gelir.

Fransız sanatçı Alben de “Venus Milo” (2022) adlı heykel çalışmasında Barbie ve Venüs arasında paralellikler çizdi. Oyuncak bebek ve reçine parçası Antik Yunan’ın “şeklini alıyor”Milo Venüs” (yaklaşık MÖ 150-125). Barbie’nin ikonik görüntüsü, ünlü antik çağın içinde yersiz hissetmiyor – 2.000 yıldan daha eski heykel ve 64 yaşındaki plastik bebek, öyle görünüyor ki, eşit derecede ikonik hale geldi.

bitti ile bir milyar Bebekler satıldığında oyuncak, Annette Thas’ın iki parçalı eserinde kitle ölçeğinde görüldüğü gibi, heykelde birikime yol açar. Dalga 2014 ve 2015 yıllarında Avustralya’nın Sidney kentinde sergilenen seri. İlk heykel 3.000 oyuncak bebekle yapıldı; ikincisi, Barbie’nin bireysel ölçeğini alt üst edecek şekilde izleyicilerin üzerinde uğursuz bir şekilde yükselen 6.000 kişiyle.

Arjantinli sanatçılar Emiliano Paolini ve Marianela Perelli’nin dini figürler gibi giyinmiş Barbie ve Ken bebek serisi olmadan Barbie sanatıyla ilgili hiçbir tartışma tamamlanmış sayılmaz. Buenos Aires’teki POPA Gallery’de yapmayı planladıkları 2014 sergisi, dini şahsiyetlerin tepkisine yol açtıktan sonra iptal edildi, ancak eserler en az bir dindar hayran buldu. Seriyi 2016 ve 2019’da sergileyen California, Pasadena’daki Gallery 30 South’un direktörü Matt Kennedy, sanatçıların el yapımı “Virgen de Luján” Barbie’lerinin sonunda Papa Francis’in sanat koleksiyonuna girdiğini söylüyor.

Oyuncuların grevinin başlaması yeni film için basın turunu noktaladı ama şimdilik Hollywood’un grevdeki sendikaları belirtmedim yeni filmi izlemenin grev hattını geçmek anlamına geldiğini. Yine de bazı sanatçılar son zamanlarda Mattel’i hedef aldı: Stuart Semple bir pembe boya Barbie’nin karakteristik pigmenti üzerindeki şirketin ticari markasına meydan okuyarak. atlıyor musun Barbie Biz konuşurken mega şirket destekçisini protesto etmek veya film için sıraya girmek için, 64 yaşındaki oyuncak bebeğin ulaşılamaz toplumsal beklentileri nasıl betonlaştırdığını ve sanatçıların Barbie’yi onun temsil ettiği fikirleri ortadan kaldırmak için nasıl kullandıklarını hatırlamakta fayda var.