Sanatçı Amra Causevic, Zorunlu Göçün Bagajına Sesleniyor – ARTnews.com

Amerika’da Sanat’Yaz 2023 New Talent sayısı, New York’ta yaşayan beş sanatçıyla izlenecek bir dizi röportaj içeriyor. AiA kıdemli editör Emily Watlington ve fotoğraf editörü Christopher Garcia Valle, sanat yapma süreçleri, ilhamları ve etkileri hakkında daha fazla bilgi edinmek için her sanatçıyı stüdyosunda ziyaret etti. Aşağıda, konuşmanın düzenlenmiş bir versiyonunda Amra Causevic, boya dökmenin ve pratiği aracılığıyla kendini yatıştırmanın “şehvetli ve yatıştırıcı” hissinden bahsediyor.

Şu anki çalışma grubum, gönülsüz göç ve önemlilik ile ilgileniyor. Çalışmalarımın çoğu otobiyografik. Bosna’da doğdum ve 90’larda Amerika Birleşik Devletleri’ne savaş mültecisi olarak geldim. Balkan bölgesi her zaman bir savaş ve imparatorluk değişikliklerinin yeri olmuştur. Hiçbir zaman istikrarlı bir kimliği olmadı ama yine de ev gibi hissettiriyor.

Ailemin baba tarafı, birden fazla imparatorluk değişikliği yoluyla Türkiye’den Bosna’ya göç etti ve bir yerden bir yere her taşındıklarında, genellikle dini nedenlerle kovuldular. Taşıdığımız maddi bagaj ve tarihi bagajı düşündürdü.

Sokaklardan topladığım objelerden heykeller yapıyorum. Şehirde malzeme taşımak her zaman zor olmuştur. Metrolarda kereste nasıl taşınır? Mahallede dolaşıyorum ve kendiliğinden bir şeyler buluyorum: belki yumurta kartonları yığınları veya birine ait olduğu açıkça belli olan küçük sarı plastik bir şey. Kendimi bu şeylerin nereden geldiğini, tarihlerinin ne olduğunu merak ederken buluyorum.

Kesinlikle nesnelere karşı garip bir takıntım var. Son zamanlarda onları kaplara gömüyorum: her türlü malzemeyi göreceksiniz, tuz ve biber, cam, saç. İnsanların bundan 1000 yıl sonra onları kazdığını hayal etmeyi seviyorum.

Ayrıca antik çağa ait nesneleri, özellikle kilimleri ve çanak çömlekleri taklit ediyorum. Kalıntı üzerine (35.3658650, -10.1964504), 2021–22, sanat işleyicisi olarak çalıştığım New Museum’dan temin ettiğim Poseidon’un vinil bir resmini kolajladım. Sadece atacaklardı, ama çok güzel olduğunu düşündüm!

Yere dökülen boyayla biraz oynadıktan sonra kilim yapmaya başladım. Bu tür boya kaplamalarını performanslarda kullandım ve duvarlara çiviledim ama zamanla çatlamaya başlıyorlar. Bu yüzden onları sabitlemek için kumaş eklemeye başladım ve bir şekilde duvar halılarına ve kilimlere dönüştüler. Bazen Slav halk desenlerinden ilham alıyorum.

Boya dökerken, mutlaka kontrole sahip değilsiniz. Şehvetli ve katartik hissettiriyor. Belki, onu soyduğumda, arkanın ön olması gerektiğine karar vereceğim. Sonra elyafı dahil etmeye ve çöpü gömmeye başlayacağım ve sonunda şunu soracağım, Bunu nasıl daha az kaotik hale getirebilirim? Bazen bir eskizle başlarım ama benim sürecim sezgiseldir. Her şey deneme yanılma ve çözüm bulma ile ilgili.

İşler hem ağır hem de esprili: Savaş gibi şeyler düşünüyorum ama aynı zamanda kendimi nasıl yatıştırırım? Nasıl bir gelecek yaratırım? Benim için sanat yapmanın amacı bitmeyen merakımı körüklemek ve küçük şeylerden heyecan duymak.