Sanat Forumu Uluslararası

23 AĞUSTOS 2022 SALI

Uyandım ve bir Ray Gun yedim. Rüyamda Amerika’ya Gelmek tişörtümdeydi, aslında bir karı döven, insanlar bana nedenini sormak için durdu. Bu tişörtle sokağın ortasında durabilirim, diyorum tekrar tekrar. Şehir merkezinde karla kaplı bir rehin dükkanı, bir kementle oyulmuş yapay ışık saçan yumuşak yastık buz sarkıtlarındaki eğriler ve oluklar. Sousee, Brod ve Nony ile vegan köfte yemek için Dan’s’e indi. Hepimizin biraz şaraptan fazlası vardı. Hala aç eve yürürken patates kızartması için durdu.

26 Ağustos Cuma

Rodin sergisi: sıkıcı öncül, çizimleri sevdi. Yürüyen dev bacaklar Birleştir – ayrı atışlar, bir adamın bacakları diğerinin hasarlı gövdesine yapışmış. Kısmi vücut parçaları bir araya getirildi, gerçek ölçekte yanlış boyut. Fakat yürüyen adam yürüyemiyor, ayakları donmuş, pütürlü, kalıplı bir stantta kaynaşmış. Taban düz yuvarlak veya kare değil, yukarı ve aşağı ne olduğundan emin değil, bir dalga makinesi mi? Boogie tahtası simülatörü? Hareketlilik hakkında hareketsiz heykel. Ya da hareketlilik konusundaki yetersizliği hakkında.

Cumartesi

Rodin’den Oldenburg’a direkt bir tren yakaladım, o hattın çalıştığını görünce şaşırdım. Depodan çıkarken, 7 Ups’i pistte düz bir şekilde parçalayan tren, ikincisinin vücut parçaları yapmadığını düşünmeye başladı. İnsanlar için değil, insanlar için şeyler. Oldenburg’un çalışması, vücudu nesneye yansıttı. Ve eski, o pop oldu. Balzac bir canavar, rock canavarı. Pre-pop Monopop Blow up.

Cumartesi

Barbara Rose: “Oldenburg, ellili yılların sonlarında kartonpiyer bacağı gibi kaba parçalarla insan anatomisini kendi terimleriyle yeniden yaratmaya başladı.”

“Önceden nesneler hala hareket etmeye başlıyor. Pizza Fan olur. Fan doğrar. Parçalar uçar” diye yazıyor Oldenburg.

Çarşamba

Kaba, kaba, lekeli, ham, kabataslak, özensiz, şehvetli, etkileyici, yenilikçi, dokunsal, şekilsiz, gerçek, saçma, tamamlanmamış, istenmeyen, hayali, abartılı, perişan ve orijinal gibi kelimeler hem Rodin’i hem de (anıt öncesi) Oldenburg’u tanımlar. Parçalar, taklitler, sadeleştirmeler, dramatizasyonlar, büyütmeler. Pathos ve güvenlik açığı, sümüklü böcek topaklar ve çarpmalar. Modelleme. Maket. büyütmeler Çevre komisyonları, mimari özetler. Yerçekimi. Halkın içinde düşünmek, halkın görmediği bir kamu anıtını düşünmek.

Pazar

U şeklinde uzun bir masa hayal ettim, aç sanatçılar oturmuş, akşam yemeğine hazır. Bir fırın tepsisi gibi kenarlı büyük boy mat gri bir tahta, tereyağından parıldayan derin, zengin kahverengilerde 3 boyutlu baskılı küplerle yumuşak bir şekilde yukarıdan iniyor. Büyük boy leylak rengi pembe jöle çöreklerle çevrili bir kağıt yığını, hiçbiri yenilebilir değil. Gerçek olan, telin üzerinde dondurmanın asla erimediği bir dünya.

Pazartesi

Komik kemiğimde yanlış uyudum, yeni çarşafları ezdim. Rodin’in adını merak ediyorum Burnu Kırık Adamın Maskesi. Tüm Heykel doğası gereği komik değil mi, kaçınılmaz olarak yanlış. Bir insanla aynı çerçeve ama onların da orada olmaları umurlarında değil, kırık ya da bütün. Öyle mi, belki izleyici bir kahkahadır.

Çarşamba

Rodin’in Balzac’ın olduğu bir kasabanın yakınında büyük yapılı bir erkekle tanıştığını söylüyorlar. Aynı göründükleri konusunda ısrar eden (hiç tanışmamış olmalarına rağmen) Rodin, bu adam için Balzac’ın giymiş olabileceğine benzer bir pelerin kesmesi için yazarın eski terzisini görevlendirdi. Ya da belki bir Dominik keşişinin giydiği bir cüppe. Muazzam bir raketle gibi, komik indiği yeri söylemek zor.

Pazar

Oldenburg, “Sanatın Gerçekliği gerçeğin yerini alacak” diye yazdı. Şimdiye kadar nerede olduğunu bulamıyorum ama gerçeğini biliyorum.

Çarşamba

Bugünün guns.com e-postasında Glocks on Glocks on Glocks yanıp sönüyor ve tetikte lezzetli krem ​​taupe kahverengi oje ile bir kadın eli var. Oyuncak tabanca şeklinde kırmızı plastik ketçap kutuları biriktirdiğimi ya da sadece onlar hakkında yazdığımı biliyorlar mı?

Salı

Drenaj Borusu-Çarmıha Germe, Işın Tabancası Kanadı. Ray Gun en Amerikalı, Amerika.

Rachel Harrison, New York’ta yaşayan ve çalışan bir sanatçıdır.