Saatchi Art’tan Bir Blog

NFT’ler

Paul Brouns Hollandalı bir fotoğrafçı ve Tilburg Güzel Sanatlar Akademisi’nden mezun oldu. Paul’un kalıplara, müzik notalarına, yazı sistemlerine, mimariye ve diğer grafik yapılara olan hayranlığı, sanatı aracılığıyla kendini belli eder. Fotoğraf kompozisyonlarında geometrik çizgiler, şekiller ve ritimler oluşturmak için kamera ve bilgisayar kullanıyor.

Merhaba Paul, Her zaman şekillere ve desenlere ilgi duydunuz mu?

Bir kameraya ilk kez 18 yaşında, ilk yılın müfredatının bir parçası olarak akademiye girdiğimde elime ulaştı. İlk başta akademiye resim yapmak ve çizmek niyetiyle girdim.

Hemen geometrik şekilleri çerçevelemeye yöneldim.

Müzik benim için her zaman bir katalizör ve önemli bir ilham kaynağı olmuştur.

Müziği takdir etme kavramı aynı zamanda soyut sanatı takdir etmeyi tamamen öğrenmeme de yardımcı oldu. Çok fazla paralellik var.

O zamanlar (1985-1990) fotoğrafçılık hala analog bir ortamdı, bu nedenle fotoğrafların basılması ve kesilmesi sırasında tüm manipülasyonlar karanlık odada yapıldı. Mezun olduktan sonra ağırlıklı olarak resim ve çizim yapıyordum, ancak zaten sadece sokaklarda gördüğüm şeyleri yakalamak için desen ve mimari çekiyordum. Resimlerim için ilham aldığım bir karalama defteri gibi.

Çalışmamda ayrıca kompozisyonun soyutlanması ile bir taraftaki çizgiler ve desenler arasında bir denge ararım / kişisel detayları tanırım ve kişisel düzeyde ilişki kurabileceğim bir tür perspektif elde ederim. Örneğin New York’u ziyaret ettiğimde, gök kazıyıcılardan çok, o yangın merdivenleri olan daha küçük apartman evlerine doğru çekildim. Dikkat çekecek noktaları her zaman ayrıntılarda ararım. Bu devasa çelik ve cam kulelere bakmak etkileyici olabilir ama nedense onları yakalayacak kadar “bana dokunmuyorlar”.

Üzerinde çalışırken bu kişisel yaklaşımı geometrik tarzınızla nasıl harmanladınız? Diğer avatarlar?

Benim için işe yarayan bir yaklaşım bulmak çok fazla deneme yanılma gerektirdi. Birdenbire portreleri görselleştirmek oldukça zordu. Özellikle temalarımdan çok uzaklaşmak istemediğim için.

VG’nin bazı portrelerini ortaya çıkarmak için ön cephelerle ilgili işlerimi seçmeye ve içindeki desenlerle oynamaya karar verdim.

Resimleri orijinal fotoğrafların üzerine bir katman olarak yerleştirdim ve her birinde onları birlikte çalıştıracak bir yaklaşım aradım.

Bazı çalışmalarda, mozaik ızgara olarak çalışmak için binanın kiremitlerini veya tuğlalarını kullandım. Bu şekilde Van Gogh, özellikle görüntünün küçük resminde tanınır. Diğer eserlerde resim, mimarinin ritmine bir karşılık olarak daha güçlü bir şekilde ortaya çıkıyor.

Sıradan gözlemciler veya ağaçlar gibi geometrik olmayan unsurları ekleme kararına ne girdi?

Bu referansları “gerçek dünyadan” eklemek, bazen belirli bir binanın boyutuyla ilgili bazı ekstra perspektifler ekler.

Tüm çalışmalarınız kare şeklinde. Bunun arkasında bir sebep var mı?

Bir süredir kare biçimini kullandım çünkü bu benim için çok iyi çalışan, kendi kendime empoze edilen bir sınırlama. Nedense bu format bana çok doğal geliyor. Ama gelecekte başka formatlarda kesinlikle bir dizi çalışma yapacağım. Tıpkı geçen yıl yerinde birkaç komisyonla yaptığım gibi.

Sanatla ilgili her şeyi okumayı seviyor musunuz? Canvas’tan makaleler, küratörlüğünde koleksiyonlar ve gelişmekte olan sanatçılarla ilgili hikayeler doğrudan gelen kutunuza teslim edilebilir. Saatchi Sanat Bülteni’ne kaydolun.