Rizomdaki Hichem Merouche – Artforum International

Başkent, muazzam körfezi çevreleyen dik yokuşlardan aşağı basamaklar halinde uzanan teraslar üzerine inşa edilmiş olsa da, Cezayir’in içinden denizi net bir şekilde görmek zordur. Hichem Merouche’nin ilk kişisel sergisi “Dost Adalar”da sanatçı, şehrin tecrit edilmişliğiyle boğuşuyor; bu, kent sakinlerinin genellikle sürekli bir ayrılık durumuna yakalandığı düşünülürse bir paradoks.

Köksap galerinin yirminci yüzyılın başlarından kalma iç mekanını dolduran üç gür, melankolik nota, uzun Fransız pencerelerinde ve parlak renkli beton karo zeminde yankılanıyor. Tamirhaneler (tüm çalışmalar 2022’den alıntılanmıştır), Cezayir devriminin Kasım yıldönümünü veya önemli siyasi figürlerin ölümlerini anmak için körfeze demirlemiş teknelerin kornalarını patlatmalarından oluşan çeşitli kayıtlardan oluşan bir saatlik bir ses çalışmasıdır. Milliyetçi bir kutlama kisvesi altında, çağrılarının titreşimi, başka bir yer olasılığını somut hale getiriyor.

İçin martılar ölünce nereye gider2022, galerinin üç duvarı boyunca bir sıra narin martı kemikleri uzanıyor. Merouche bu kalıntıları, Cezayir başkentinden Akdeniz’in hemen karşısında, Marsilya kıyılarındaki bir takımada olan Frioul adalarına yaptığı günlük geziler sırasında topladı. Sergi, bir zamanlar denizcileri Avrupa topraklarına ayak basmadan önce karantinaya almak için kullanılan bu ıssız adalar ile Cezayir’de insanların hayatlarını geçirdikleri dağınık özel alanlar arasında bir paralellik kuruyor. Kemikler soluk ama içgüdüsel bir ufuk çizgisi çiziyor: her ayrılışın kayıp içerdiğini hatırlatıyor.

— Nataşa marie Llorens