Mitchel Cumming ve Kenzee Patterson hakkında Toni Ross

Mitchel Cumming ve Kenzee Patterson’un ortak sergisi “Yeniden Dağıtım”, sanatçıların farklı pratiklerini özgüvenle birleştirdi. Cumming sık sık hazır yapıt ve kurumsal eleştirinin miraslarıyla uğraşırken, Patterson genellikle modası geçmiş veya atılmış ürünler de dahil olmak üzere alışılmışın dışında malzeme ve süreçlerden sanat yapar. Burada, ortaklaşa ve bireysel olarak yazılan eserler, gösterinin hazır yapıtı ile diyaloğa girdi: Sidney’deki yerleşimci kolonizasyonunun ilk yıllarından bir çift değirmen taşı.

Sanatçılar, Sidney Uygulamalı Sanatlar ve Bilimler Müzesi’nden el oyması bazalttan (yaratıcısı bilinmiyor) bu rustik dairesel yığınları ödünç aldılar. Metal paletler üzerinde aralıklı olarak, galerinin merkezi zemin alanına hakim oldular. Sanatçıların galeri web sitesindeki ciltler dolusu yorumu, bu müze eserlerinin muhtemelen teknolojik ilerlemenin veya sömürgeci genişlemenin doğrusal bir anlatısında bir anı işaretlemek için kullanıldığını öne sürüyor. Gösteride yeniden çerçevelendirilerek, diğer şeylerin yanı sıra, Yerli topraklarının işgali ve kamulaştırılmasının yanı sıra dünyanın kaynaklarının çıkarılması ve tüketilmesini şifrelediler. Başlangıçta, serginin ayrıntılı didaktik bileşenlerinin sergilenen işleri bir şekilde konunun dışında yapıp yapmadığını merak ettim. Bununla birlikte, bunların çoğunun, biçimsel ve maddi nitelikleri tarafından açılan yeniden dağıtım hakkında birçok düşünme biçimine dikkati ödüllendirdiğini buldum.

ortaklaşa yazılan Yeniden dağıtım (hoşgörülü/gelecek)2021, değirmen taşlarının arkasındaki bir duvarda belirdi. On altı krem ​​renkli, kör kabartmalı baskıdan oluşan bu baskı, taşlardan birinin temel bir baskı makinesi olarak yeniden kullanılmasıyla yapıldı. Yolluk taşının ağırlığı, popüler bir kas ağrısı tedavisinin logosu olan DEEP HEAT sözcüklerini Patterson tarafından el yapımı geri dönüştürülmüş bir kağıt yığınına bastırmıştı. Sekizli iki sıra halinde düzenlenen baskılar, okunabilirden görünmeze doğru evrilen taşın azalan izini kaydetti. DERİN SICAK sözcükleri, erimiş lavın sert, yoğun bir taşa katılaşmasıyla bazaltın sıvı kökenlerini ima ediyordu. Patterson’un heykeli yakınlarda yerde konumlanmıştır. Derin Isı2020, aynı şekilde bazaltın magmatik doğasını güçlendirdi. Bu örnekte sanatçı, bir inşaat alanından kalan bazalt parçalarından dinlenen bir insan kolu oydu; bunları, yer kabuğunun jeolojik örnekleri gibi göze çarpan katmanlar oluşturacak şekilde birbirine yapıştırmış ve kolu, pürüzlü kenarlı bir omuz dışında pürüzsüz bir yüzey elde edene kadar zımparalamıştı. Yere açık bir avuç, bitkinliğin bir görüntüsü gibiydi. Patterson’un duvar resminde yedi uyuyanlar2023, duvar boyunca farklı açılarda tekrarlanan yedi çok renkli dikdörtgen şekil, sanatçının önceki çalışmalarında kullandığı geri kazanılmış demiryolu bağlantılarına atıfta bulunurken, Patterson tarafından uydurulmuş bir mürekkep ve su buharı difüzörü ile uygulanan soluk katmanlı renk tüyleri pasif olarak kaydedildi. kendini etkileyen.

Cumming’in katkılarından biri, Kavuzsuz Un2023, kelimenin tam anlamıyla bazalt ve değirmen taşlarının bir zamanlar boşalttığı ürün için kelimeler içeren bir yazım alıştırmasıydı. BAFALTES kelimesi bir galeri duvarına gri akrilikle yazılmış, sonra hayaletimsi bir iz olacak şekilde zımparalanmıştı. Çevrimiçi yorum, kelimeyi İngilizce’de “bazalt” haline gelen şey için yanlış tercüme edilmiş Latince olarak tanımladı. Duvar metninin altında, FLOWER (ÇİÇEK kelimesinin daha eski bir İngilizce yazılışı) yazan bir vitrin duruyordu. un), zımparalama işleminin ince un benzeri kalıntısından oluşur. Bu zarif enstalasyon, sözcükleri hareketli, şekillendirilebilir, hem maddi hem de uçucu şeyler olarak gösteriyor. Başka bir yerde Cumming, kurumsal bir eleştiri hareketi yaptı. Çift sıfır, 2022. İnce öğütülmüş un ve bir zamanlar değirmen taşlarının çalıştığı yerin yakınındaki bir Sidney yağmur suyu kanalından alınan sıvıdan yapılan hamuru kullanarak bir galeri duvarında kalan birkaç deliği yamadı. Onarım çıplak gözle görülemeyeceği için bu müdahalenin yazılı bir kaydı çok önemliydi. Bir sonraki sergi turu için galeri duvarlarını yeniden bitirme emeği kadar görünmezdi.

— Toni Ross