Lisette May Monroe, Andrew Black hakkında

Andrew Black’in Clogger Lane’de, 2023, Britanya’nın Yorkshire’daki Otley ve Harrogate arasındaki kırsal merkezindeki Washburn Vadisi’nin tarihi manzarasına ve sosyoekonomik karmaşalarına derinlemesine bir dalış yapıyor. Glasgow merkezli sanatçının İskoçya’nın prestijli hareketli görüntü ödülü olan Margaret Tait Ödülü’nü kazanmasının bir sonucu olarak çekilen bir saatlik film, sitenin tarihini ortaya çıkarıyor ve kapitalizmin topraklar için nasıl sarsılmaz bir tehdit oluşturduğunu gözler önüne seriyor. içinde yaşa Röportajları ve arşiv görüntülerini 1970’lerin halk-korku filmleri geleneğine dayanan enfes atmosferik manzara çekimleriyle bir araya getiren Black, toprağın ekolojisinde kök salmış şiddetin vasiyetini nasıl ödeyebileceğini ve ödeyeceğini inceliyor.

Filmin birincil ortamı, bir rezervuarın etrafındaki alandır, mezraları ve bir kiliseyi barındıran bir arazi, 60’lı yıllara kadar, vadi sular altında kaldı ve yakındaki büyüyen Leeds metropolüne su sağlamak için evler yıkıldı. Toprağın ve üzerinde yaşayanların anlatılarını izleyen film, hepsi de sermaye birikimine kurban edilen cadı mahkemelerinin, çocuk işçiliğinin, çiftlik hayvanlarının ve titreyen taş ocaklarının tarihlerini bir araya getiriyor.

Çalışma, elle karalanmış kırmızı harflerle görünen başlıklarla bölümlere ayrılmıştır. Her manşet, belki rezervuardan ya da suyundaki hayaletlerden gelen bir bildiridir: REZERVASYONUN ALTINDA TRANS ALTINDA YA DA REZERVASYONUN ALTINDA ŞEYTANI GÖRDÜ. Geçmişin anlatılarıyla gerilim içinde olan, aynı zamanda filme musallat olan başka, rahatsız edici derecede çağdaş bir anlatıdır. Bölge artık Royal Air Force Menwith Hill’e ev sahipliği yapıyor; yerel olarak “golf topları” olarak bilinen dev beyaz kubbelerle kaplı düzinelerce uydu anteni çanaklarından oluşan geniş bir iletişim yer istasyonu, o kadar doğal değil ve çevreleriyle çelişiyorlar. ufukta bir kırılma. Taban, bölgenin tarihi manzarasında altta yatan bazı sürekli titreşimleri güçlendiriyor gibi görünse de, Siyah asla hakimiyet kurmasına izin vermiyor; o, vadinin çoklu karmaşıklıklarında yalnızca bir unsur. Kadın liderliğindeki barış grupları, üssün açılmasından bu yana devam eden protestolar düzenledi. Bu kadınlar, buna ve bu alanın tarihlerini beslemeye karşı güçlü bir şekilde direniyorlar ve Black, anlattıkları hikayelerin ve baskın baskıcı anlatının hüküm sürmesine izin vermeyi sürekli reddetmelerinin, fiziksel kanıtları uzun süredir geçerli olan cadı mahkemelerinin anısını nasıl sürdürdüğünü açıkça gösteriyor. su altında kalmış

İçinde Clogger Lane’de Black, kabul edilmemiş yaşamların ve emeğin acı verici bir geçmişini gösteriyor; silinen yerlerin; şimdi onu işgal edenler tarafından kullanılan, tüketilen ve kusan bir toprak. Film özünde sınıfla ilgili ve bize kapitalizmin tamamen kentsel bir fenomen olmadığını, kırsal pastorallerimiz aracılığıyla da çoğaldığını hatırlatıyor. Temaları ne kadar ham, belki de tehlikeli olsa da, Siyah kendini tutuyor ve nüans buluyor. Film bazen romantik, hatta nostaljik ama her zaman küçük bir gölge, hafif dırdırcı bir çekim var, bize bir gün hepimizin bir rezervuarın dibinde olabileceğimizi hatırlatıyor.

— Lisette May Monroe