Kunstnernes Hus’ta Aura Satz

Felaket, ses gibi sınır tanımıyor. Aura Satz’ın döngülü üç ekranlı video ve ses enstalasyonundaki yapay, pürüzlü sesleri dinlemek için Beklemedeki Uyarılar2023, duyular arasındaki aksi takdirde pürüzsüz olan işbirliğini bir kenara bırakmak ve kulağa sinir bozucu gelen her şeyin büyük ihtimalle öyle görüneceğine dair sezgiyi terk etmektir. alıntılardan oluşan yerleştirmede, Öncelikli Dinleme, 2018-, Satz duyu kırılması için bastırıyor. Lapland, Fukushima ve Amerika Birleşik Devletleri’ndeki boş otoparklara ve keskin sarı alanlara yerleştirilmiş çeşitli sirenler kayıtsız, hatta ambiyans olarak okunuyor. Enstrümanların belgelenmesi, olabilecek olanın dokunaklılığını bir zamanlar olana yönelik bir şikayetle karıştırıyor. Sanatçı bir anda, sirenlerin “ses yoluyla geleceği akılda tuttuğunu” öne süren bir altyazıyı geçmişin atomik olaylarından gelen hafif feryatlarla eşleştiriyor. Bir veya iki dakika sonra, alarm zilleri düzleşir ve bunu sonsuz metalik gümbürtüler takip eder – geriye kalan her şeyin sonik kalıntıları.

Sonunda, görüntü Fukushima’nın deniz duvarına dönüyor. Burada Satz, fabrika onaylı sirenler ile mitolojik benzerleri arasındaki etimolojik sürekliliğe göz kırpıyor ve bize mazoşist bir güzellik ve kendi kendine uygulanan bir şiddet sunuyor. Bir noktada, bir ekran ham maddeden siren dökümleri yapan işçileri gösteriyor. Düdükler, doğrama, kesme, uzaktan gelen çığlıklar ve korunmak için koşma sinyalinden çok yas tutmaya davet gibi hissettiren yaralı bir uluma ile katmanlıdır. Belki de bu kapsamlı, sağır edici geri dönüşler macerası, bizim üzgün kaçış arzumuzun nihai sonucudur.

— İdo Nahari