Michael Sandford ve Antonia Nannt’tan yeni sipariş edilen işlerle “Gece Çiçek Açarken”, şehirdeki binanın cephesine – iç mekanı dekorla süsleyen ince ama yüklü alan – büyüteç merceği yerleştiriyor. Böylece, tasarım dili aracılığıyla binanın içeriği dışarıdan bakan tarafından sezilebilir. Yine de, aynı anda, gözetleme ekipmanıyla kaplı bu zar, genel olarak halkı gözetliyor.
Nannt’ın çelik heykelleri, alanın duvarlarını ve zeminini süslüyor: Yaprakları yuvarlak yüzlerine ağır salkım salkım metal çiçeklerden oluşan bir bahçe yetiştirmiş. Her biri, el yazısı ile kaynaklanmış tasarım hareketlerinin adlarıyla süslenmiştir. Sözcükler her çiçeğin üzerinde o kadar çoktur ki, taçyapraklar yer yer vaktinden önce dökülmüştür – tarihin ve beklentinin ağırlığını dizginlemek imkansızdır. Bazılarının içinde, çiçeklerin derisinin inceliğini ortaya çıkaran kırılgan renkli camlar bulunur ve boşluktan ve ötesindeki beyaz duvarlardan başka bir şey yoktur. Küvetlerin ve sokak tabelalarının işlevsel malzemesi olan emaye ile kaplanmış bu camlar hoş bir şekilde parlıyor. Ancak şişirilmiş şekiller ve rustik bağlantılar, yenilenmiş bir Art Nouveau sıva gibi kesinlikle rahatlatıcı değil. Altbau. Ve böylece Nannt, insan tüketimi için inorganik maddeden yapılmış bu bitki heykellerinde içgüdüsel olarak bulduğumuz doğruluk hakkında bir şüphe tohumu ekiyor.
Sandford, kaynak materyali olarak kullandığı görüntülerin gerçekliğini de sorguluyor. Sanatçının karatahtaya yaptığı iki yeni tebeşir çizimi, ıssız endüstriyel manzaraları izleyen hacklenmiş güvenlik kameralarından alınan görüntülerin yeniden canlandırmasıdır. Forma sadık illüstratif bir üslupla, dokusu en gerçek çizgiden tozlu bir unutuluşa taşan toz halindeki tebeşir malzemesini harmanlayarak, imgelerini kesinlik ve şüphenin ürkütücü bir birleşimiyle ortaya koyuyor. Kaynak malzemesinin uğursuz kalitesi – daha verimli gözlem yapmak için karanlıkta sessizce açılan gözetleme aparatı – çizdiği otoriter okul sınıf tahtaları aracılığıyla tercüme ediliyor.
Hem Sandford hem de Nannt, gerçeğin esnekliğine ve imge, mimari ve sembol aracılığıyla iktidardakiler tarafından kolektif olarak kararlaştırılma yollarına keskin bir şekilde uyum sağlar. Bu dış kaplamaların kalınlığını inceleyerek, cephenin her iki yanından bir görünüm sunuyorlar ve dışarıya bakarken aynı zamanda her zaman içeriye baktığımızı fark ediyorlar.
küratörlüğünü yapan
Ella Krivanek
de Holden Garajı, Berlin
14 Ağustos 2023’e kadar
Kaynak : https://www.moussemagazine.it/magazine/antonia-nannt-michael-sandford-holden-garage-berlin-2023