Bu yerli New Yorklu için Chicago’ya taşınmak zaman zaman kafa karıştırıcıydı. Trenler neden sabah 1’de çalışmayı bırakıyor? Pizza neden bu kadar kalın? Onlara hız “tümsek” demeli miyiz? Ancak havalar nihayet ısındığında, bu can sıkıcı sorular bir anda ortadan kayboldu. Chicago’nun yazın en iyi Amerikan şehri olduğunu iddia edebilirim. Gölde serin bir dalış asla uzak değildir ve insanlar çöpleri buharlı kaldırımlara yığmak yerine ara sokaklara atarlar. Hepsinden iyisi, galerilerin Ağustos ayı boyunca açık kalması ve müzeler ile kar amacı gütmeyen sanat alanlarının yılın en iyi sergilerinden bazılarını sunmasıdır. Bana inanmıyor musun? Aşağıdaki galvanizleme gösterilerine bir göz atın.
Lucas Simões: Luscofusco
Karanlıkta gözlerinizi kısın ve dünya şekil değiştirmeye başlar. Katı beton levhalar, cansız et kıvrımlarına dönüşüyor. Ya da belki de çeliği ve betonu vücut parçalarını, yaprakları ve dalgaları hatırlatan bukleler haline getirmek için bir tür simyasal baştan çıkarma uygulaması yapması gereken Lucas Simões’in son gösterisinde olan tam da budur. Portekizce “Alacakaranlık” adlı gösteri her mevsim baş döndürücü olabilir, ancak bu eserlerin duygusallığı en çok yazın buharlı günlerine ve uzun gecelerine yakışır.
Patron Galerisi (patrongallery.com)
1612 Batı Şikago Bulvarı, Şikago
19 Ağustos’a kadar
Estetica Yerel
Sergilenen işlerin parıltısı ve gündüz glo paleti sizi yanıltmasın, bu sergi daha katı öğelerle dolu. Serginin küratörü Roland Santana tarafından kurulan Chicago merkezli renkli sanatçılardan oluşan bir veri tabanı olan Rupture’ın üyeleri olan sekiz sanatçı, neşe kadar kayıp deneyimlerine de şekil veriyor. “22 yıl boyunca her gece dişlerimi gıcırdatsam daha ne kadar dişlerim olacak? Gitmeden önce sana kaç tane şey açıklayabilirim? Sophia Karina English’in boncuklu bir eserindeki metni okur. Parçalanmış CD’lerden oluşan asılı bir insan vücudunun silueti, Derek Holland’ın heykelsi bir parçasında bir ev kapısında beliriyor. Gerçek bağlantının aşkın zevklerinin yanı sıra iletişim kurma özlemi, rengarenk eserlere nüfuz eder.
Kamu işleri (kamu işleri galerisi.com)
2141 Batı Kuzey Bulvarı, Şikago
19 Ağustos’a kadar
Terra Recognita: Bir Seramik Hikayesi
Mükemmel bir yaz pikniği gibi, bu sergi sizi eskisinden daha enerjik ve hafif hissettirecek. Burada yer alan beş seramik sanatçısı, ustalıkla mizah çizgilerini daha ciddi düşündürücü yiyeceklerle birleştiriyor. Nadira Husain, kolları ve göğüsleri olan gösterişli vücutlar olarak ikiye katlanan kaplara karmaşık seks partileri ve yapraklı bahçeler çiziyor. Leena Similu’nun küçücük soyut çalışmalarındaki akrilik saç tutamları gibi saygısız ayrıntılar, gösteriyi kaplayan kimlik üzerine daha ölçülü düşüncelere zemin hazırlıyor. Zizipho Poswa, Xhosa mirasından ve Güney Afrika’nın Doğu Cape Town eyaletindeki deneyimlerinden yararlanarak, Bantu düğümlerine ve kırsal bölgelerdeki kadınların başlarında taşıdığı bohçalara göndermeler içeren eserler yaratıyor. Çalışmalar tarz olarak değişir, ancak tüm bu sanatçılar kendini ciddiye almaya kaymadan düşünceli olmanın gücünü anlıyor. Daha da ender, küstah olmadan nasıl komik olunacağını bilirler.
Marianne İbrahim (marianeibrahim.com)
437 Kuzey Paulina Caddesi, Şikago
26 Ağustos’a kadar
Van Gogh ve Avant Garde: Modern Manzara
Georges Seurat için resim bilimsel bir çabaydı ve 1882’den 1890’a kadar Paris’in kuzeybatı banliyöleri onun laboratuvarı oldu. Orada Seurat, izleyicilerin gözlerinde optik bir kamaşma yaratmak için tamamlayıcı renkleri yan yana yerleştirmeyi denedi. noktacılık. Seine kıyısındaki bu yarı-endüstriyel köyler aynı zamanda Vincent van Gogh, Paul Signac, Émile Bernard ve Charles Angrand, fabrikaların ve gaz konteynerlerinin parlak görüntülerini ve ayrıca çiçek açmış tarlalar ve nehirde süzülen yelkenli tekneler gibi daha pastoral konuları ürettiler. Gösteriye daldıktan sonra, sanat ve yaşam arasında kusursuz bir geçiş için müzenin arkasındaki limanda bol güneşli bir yürüyüşe çıkın.
Chicago Sanat Enstitüsü (artic.edu)
111 Güney Michigan Bulvarı, Şikago
4 Eylül’e kadar
Beni Holla İstiyor Yapıyor: Sanat, Ölüm ve Hapis
COVID-19 salgını, ülke çapında sayısız bağlamda yapısal adaletsizlikleri net bir şekilde ortaya çıkardı, ancak hapsedilen insanların deneyimleri, sistemimizin tüm yaşamlara eşit değer vermediğinin en yıkıcı kanıtlarından bazılarını sağladı. Aşırı kalabalık tesislerde sosyal mesafeyi korumak imkansızdı ve kişisel koruyucu donanım nadiren mevcuttu, bu da yaygın bir enfeksiyona neden oldu. Indiana’da hasta ve yaşlı mahkumların yanı sıra kısa süreli hapis cezalarını çekenlerin acil olarak serbest bırakılması için kampanya yürüten hapishane sistemine odaklanan bir akademisyen, aktivist ve sanatçı olan Michelle Daniel Jones, şu anda veya daha önce hapsedilmiş 50 sanatçının 61 eserini topladı. pandemi hakkında veya sırasında sanat yarattı. Tavandan sarkan, sanatçı ve “kapitoneci” Dorothy Burge tarafından polis şiddetinden kurtulan hapsedilenlerin kapitone portrelerinin yanı sıra kırk yılı aşkın bir süredir hücre hapsine ve işkenceye katlanan Albert Woodfox’a ve öldürülen iki Siyah trans kadına dayanan tekstil anıtlarıdır. geçen yıl Chicago’da.
Logan Merkez Galerisi (uchicago.edu)
Reva ve David Logan Sanat Merkezi
915 Doğu 60. Cadde, Şikago
10 Eylül’e kadar
Marie Watt: Gökyüzü Dansları Işık
Seneca Ulusunun Kaplumbağa Klanı’nın bir üyesi olan Marie Watt, soyut heykelleri Yerli anlamlarla süslüyor. Bu sergideki müzik eserleri – tavandan sarkan sarkık, çok loblu formlar – “jingle” adı verilen konik teneke buklelerle süslenmiştir. Bu eserler, bir kadının gökten düştüğü Seneca yaratılış efsanesine (sanatçı onlara “jingle bulutları” diyor) ve şifacıların jingle’larla süslenmiş elbiseler giyerek hastaları gümüşle tedavi etmek için dans ettiği Yerli tıp geleneklerine gönderme yapıyor. yağmur gibi ses Ziyaretçiler sadece serginin içine adım atarak katılımcı oluyorlar – jingle konilerinden oluşan bir şelaleden geçiyoruz ve hareketimizle esere melodik bir şekilde hayat veriyoruz.
Kavi Gupta Galerisi (kavigupta.com)
835 Batı Washington Bulvarı, Kat 1, Şikago
30 Eylül’e kadar
Mona Hatum: İlk Çalışmalar
Mona Hatoum, “Her zaman oldukça asi ve aykırı bir tavrım oldu” önceden söylenmiş. “Bir kalıba itildiğimi ne kadar çok hissedersem, o kadar ters yöne gitmek istiyorum.” Doğup büyüdüğü Lübnan’da 1975 iç savaşı patlak verdiğinde kendini Londra’da mahsur kalmış bulan Filistinli bir kadın olarak Hatoum, kendisinden beklenen sürgün ve Arap kadınlığı üzerine düzenli düşünceler üretmeyi reddetti. Bunun yerine, 1980’leri bu canlandırıcı sergide ham, meydan okurcasına dağınık performanslar ve videolar hazırlayarak geçirdi. Hatoum’un Brixton’da ayak bileklerine bağlı botları sürükleyerek çıplak ayakla yürüdüğü “Roadworks” (1985) gibi bazı parçalar şifreli. Batılı liderlerin Orta Doğu’da barışı tartışırken yaptığı kayıtlar sırasında sanatçının plastik bir torba içinde hayvan kanına ve iç organlarına bulanmış halde bağlı olarak yattığı “Müzakere Masası” (1983) gibi diğerleri. tepeden oynarlar, daha keskin bir şekilde politiktirler. Hatoum’un günlük nesnelerin zarif ve rahatsız edici çarpıtmaları olan son heykellerine daha aşina olan hayranlar için bu şiddetli ve acil erken dönem çalışmaları bir keşif olacak.
Chicago Çağdaş Sanat Müzesi (mcachicago.org)
220 Doğu Şikago Bulvarı, Şikago
22 Ekim’e kadar
William Estrada: Katlar ve Çokluklar
On yılı aşkın bir süredir, Chicago merkezli matbaacı William Estrada, basit bir amaç için şehrin ve banliyölerinin içinden bir araba itti: yabancıların onunla sanat yapmasını sağlamak. Kısmen Meksikalı dondurma satıcılarınınkinden ilham alan araba, yoldan geçenlerin ücretsiz serigrafi atölyelerine katılabileceği, topluluk sorunlarını tartışabileceği ve endişelerini dile getiren siyasi posterler yapabileceği etkileyici bir kaldırım stüdyosuna dönüşüyor. Estrada’nın tabandan örgütlenmeye, halkın sanata erişimini artırmaya ve yaratıcı çalışma yoluyla statükoyu sorgulamaya olan bağlılığı, onun geniş kapsamlı pratiğini besliyor. Sanatçının ilk kişisel sergisi, kamu projelerinin baskılarını, fotoğraflarını ve belgelerini, ayrıca öğrencilerin ve işbirlikçilerinin çalışmalarını bir araya getiriyor.
Hyde Park Sanat Merkezi (hydeparkart.org)
5020 Güney Cornell Bulvarı, Şikago
22 Temmuz–29 Ekim
AŞK: Hala Daha Az Değil
Eski Yunanlılar, farklı aşk türlerine farklı terimler atadıklarında bir şeyin peşindeydiler. Nasıl oluyor da İngilizce’de, her hissedildiğinde şekil değiştiren böylesine değişken, asi bir güç için tek bir kelimemiz var? Burada bir araya gelen fotoğrafçılar, aşkın pek çok kisvesinden bazılarını yakalıyor: Jorian Charlton, özel ve derin günlük şefkat anlarının peşinden koşarken, Mous Lamrabat bir çöl manzarasında teatral bir aşk arayışı sergiliyor. Diğerleri, herhangi bir ilişkinin kanatlarında bekleyen kaçınılmaz kayıplara işaret ediyor. Jess T. Dugan’ın yan yana yanan iki mum fotoğrafı bize en uzun ve en mutlu alevlerin bile zorunlu olarak gelip geçici olduğunu hatırlatıyor.
Çağdaş Fotoğraf Müzesi (mocp.org)
600 Güney Michigan Bulvarı, Şikago
17 Ağustos–22 Aralık
Yaşam döngüsü
Bu eklektik ve esrarengiz gösteriyi oluşturan beş düzine resim, fotoğraf, baskı, heykel, kağıt üzerinde çalışma ve videoda bedenler parçalar halinde ve gerçeküstü belirsizlik hallerinde görünüyor. Iris Bernblum tarafından kokulu balmumundan yapılmış, yerden baş aşağı çıkmış gibi görünen büyük boy bir çift bacak var; Elnaz Javani’nin bir işlemesinin üzerinde yürüyen başsız figürler; ve Nathan Lerner’ın bir fotoğrafında dikenli tele bakan yapay göz. “Hayatı yapılandıran ve destekleyen süreçleri ve malzemeleri” incelemeyi amaçlayan gösteri, Michael Rakowitz, Laurel Nakadate ve Charles Gaines gibi tanınmış sanatçıların daha belirsiz yeteneklerin yanında yer aldığı ürkütücü bir merak kabini sunuyor.
DePaul Sanat Müzesi (depaul.edu)
935 Batı Fullerton Bulvarı, Şikago
7 Eylül–11 Şubat 2024
Kaynak : https://hyperallergic.com/834013/10-art-shows-to-see-in-chicago-summer-2023/